455

سلین برادر ما است، برادری که دنیای نامهربان روزگارش به او مدیون خواهد بود. این پزشک تنها، نویسنده‌ی خشمگین و انسان خسته را می‌توان بر اساس یکی از جملات مشهورش به خوبی درک کرد: " من همان طوری می‌نویسم که حس می‌کنم... ازم خرده می‌گیرند که بد‌دهنم، زبان بی‌ادبانه دارم... از بی‌رحمی دایمی [کتاب‌هایم] انتقاد می‌کنند... چه کنم؟ این دنیا ذاتش را عوض کند، من هم سبکم را عوض می‌کنم. "

مهدی یزدانی خرم/ گفت‌وگو با مهدی سحابی/ روزنامه‌ی شرق مورخ 21/خرداد/84