۱۳۸۹/۰۴/۲۲

531

مادرها هم یک‌جور وجه اشتراک با نویسنده‌ها دارند. چیزی را می‌زایند و به پایش می‌نشینند تا ببالد و خودش را نشان دهد. بعد آن چیز می‌شود خودش. چیزی مستقل از آن‌چه او زاییده و راه می‌افتد و می‌رود.

کافه رنسانس/ساسان قهرمان

۵ نظر:

Mel Pasha گفت...

عالی
مثل همیشه

Hel. گفت...

به به!
وبلاگتان پایدار!

l.sh گفت...

به شدت تحت تاثیر پست هاتون قرار گرفتم.
نمیدونم از شما باید ممنون باشم به خاطر وبلاگ یا از "آقای صفر ونیم" که وبلاگتون جزوء لینک هاشون بود!!
ممنون :)

رستگار گفت...

اوه چه تشبیه جالبی!

روزانه‏های یک دوشیزه گفت...

واقعاً همین طوره