این طور بارمان آورده‌اند که بترسیم، از همه چیز. از بزرگ‌تر که مبادا بهش بربخورد، از کوچک‌تر که مبادا دلش بشکند، از دوست که مبادا برنجد و تن‌هایمان بگذارد. از دشمن که مبادا برآشوبد و به سراغمان بیاید.
همنوایی شبانه ارکستر چوبها / رضا قاسمی
همنوایی شبانه ارکستر چوبها / رضا قاسمی
۵ نظر:
وبلاگتان فیل شد اما هنوز زنده است... اینجا شاید یکی و اگر اغراق نباشد بهترین وبلاگ وبلاگستان است از نظر من...همیشه می خوانمتان
آخ آخ گفتی تازه وقتی هم خودت اهمیت ندی هی بهت می گن چرا حواست نبود به فلانی بر نخوره چرا فلانی رو کم تحویل گرفتی سعی کن با فلانی اینطوری باشی انقدر می گن تا سرت رو بکوبی به دیوار!
آخ آخ گفتی تازه وقتی هم خودت اهمیت ندی هی بهت می گن چرا حواست نبود به فلانی بر نخوره چرا فلانی رو کم تحویل گرفتی سعی کن با فلانی اینطوری باشی انقدر می گن تا سرت رو بکوبی به دیوار!
وبلاگتون عالیه. زنده باشید. اشکالی نداره من از نوشته هاش با نقل منبع استفاده کنم؟
تو سریال اولین شب آرامش هم مهدی پاکدل عینا این تیکه رو یه جاش گفت...
ارسال یک نظر