۱۳۹۰/۱۰/۰۴

746

گفت‌وگو آیین و آدابی دارد که به دور از آن‌ها، شبه گفت‌وگوها و صورتک‌های گفت‌وگویی به جای گفت‌وگوهای واقعی می‌نشینند. قدرت و سیاست، اگر با گوهر گفت‌وگو سرشته نباشند و تجربه‌های ذهنی و زبانی، اگر برآمده از خودکامگی‌های تاریخی باشند، در غیاب ساختارهای اجتماعی و سازوکارهای فرهنگی مناسب، سد راه گفت‌وگو می‌شوند و عرصه را برای گفت‌وگوهای واقعی تنگ می‌کنند.

دو ماه نامه‌ی "آیین گفت‌وگو"/ دکتر هادی خانیکی


۳ نظر:

یک زن گفت...

و کاش معنی وجودی عینی داشت و در میانه گفت و گوی دروغین سر برمی آورد و رقیب نابکار خویش را رسوا می کرد!

مهدی ملک زاده گفت...

آیین گفتگو...!

محیا گفت...

گفت و گو آیین درویش نبود
ور نه با تو ماجراها داشتیم
...
خیلی به پستت ربطی نداشت فقط خواستیم گنجینه ی علم و ادب و فرهنگ و معرفت و ..و رو به رختون بکشیم!