۱۳۸۸/۱۲/۱۲

450

فقط پدر من این‌طوری نیست؛ اصلاً این یک خصلت عمومی است؛ البته در پیرها بیش‌تر. می‌نشینند و ساعت‌ها از رستم و فریدون و داریوش و نادر می‌گویند. بعد هم افسوس می‌خورند که چه بوده‌ایم و چه شده‌ایم. خنده‌دار است اگر آن‌طوری بوده که می‌گویند، آن سرزمین پیشرفته که همۀ دنیا پیشرفتش را مدیون آن است، آن قهرمانان و سپاه را هم داشته، پادشاهانش هم همه عادل و دادگر و فرزانه بوده‌اند، چطور رسیده است به این‌جا؟ چطور هرکس دلش خواسته به این سرزمین تاخته و دست پر برگشته یا تا مدت‌ها مانده و چپاولش را ادامه داده. از اسکندر بگیرید تا مغول‌ها و عرب‌ها و حتی افغان‌ها.

آبی‌تر از گناه/ محمد حسینی

۵ نظر:

ره بر گفت...

چرا هر جا سرک می کشم تو لینک شدی؟!؟!

Unknown گفت...

"چطور رسیده است به این‌جا؟ " ما سالهاست که همین جاییم .

fateme گفت...

كو حوصله واسه اينا ديكه

سمانه سعادت گفت...

"چطور رسیده است به این‌جا؟"
به سادگی!
تاکنون سقوط ندیده اید؟
وقتی که در اوجی، کوچکترین ضربه ای، سقوط همراه با مرگ را به همراه دارد!

Goozbeh گفت...

تاریخ؛ اما تاریک.