۱۳۸۹/۰۳/۰۱

492

در همین جهان است که دست‌کم می‌توانی امیدوار باشی که یک روز کلک خودت را بکنی. امیدی که در آن جهان نمی‌تواند وجود داشته باشد.

بوف تنهایی من/ گفتارهای کوتاه صادق هدایت

۸ نظر:

matin گفت...

امید به کلک خود را کندن هم امیدیست ها...

manerahaa گفت...

منم خیلی به این قضیه فکر می کردم زمانی

وبلاگت خیلی خوبه. شل نشی به وقت

mahsa گفت...

in khastegi az zaman ma ra b omid khalasi ham wa nemigozarad va tamaman mara dar hesare khod mahbos karde asssst.......

مهسا گفت...

به امیدی که هدایتت می کند به نا امیدی چه امیدی؟؟؟؟

ناشناس گفت...

گاهی که فکر زندگی ابدی اون دنیا به کلم میزنه!! به جنون میرسم!

ناشناس گفت...

adress parid..http://khazani.blogfa.com...

رضا گفت...

مممم...خوب بود
(البته تو اون جهانم مي شه اميد داشته باشي يكي ديگه كلتو بكنه)

Unknown گفت...

جالب بود...
مرسی...
یکی به نفع هدایت