۱۳۸۹/۰۳/۱۰

494

تو عقب خوشبختی پرسه می‌زنی. با دیپلم ،با مدرک، با پول، با شوهر. با این چیزها آدم خوشبخت نمی‌شود. باید درد زندگی را تحمل کرد تا از دور، خوشبختی به‌آدم چشمک بزند.

چشم‌هایش/ بزرگ علوی

۶ نظر:

ناشناس گفت...

سلام دوست عزیز
من بیشتر مایلم از طرز فکر و نظرات شما استفاده کنم شما که متعلق به دوره من هستید

رضا گفت...

فكر نكنم اون موقع هم چيز خاصي باشه.

ن گ ا ر ش گفت...

من دارم کم کم به این نتیجه می رسم که برای خوشبخت بودن اتفاقا باید رها زیست.. اینکه درد باعث بزرگ شدن انسان میشه و در نتیجه خوشبختی رو براش میاره قبول ندارم. درد موجب وسعت دید انسان میشه.. اما انسان دردمند لزوما خوشبخت نیست.

صبا گفت...

نه الزاما. البته اگر دردي وجود داشته باشد حتما بايستي تحمل كرد؛ وگرنه بديهيه كه خوشبختي با وجود دردها و رنج ها و بدون اينكه صبري داشته باشي، امكان پذير نيست.

فرانک گفت...

وبلاگت جالب و عالیه.
پشت های سال قبلت هم خوندم!

مجتبی گفت...

داسستان چشم هایش واقعاً زیباست واقعاً زیباست.