۱۳۸۹/۰۶/۱۹

586

از نظر کامو "احساس بی‌معنایی جهان" ناشی از مواجه میان وجدان انسان، ذهن او و عطش وی نسبت به عقلانیت با جهان ناشناخته، غیرعقلانی و ساکن است. اما، برخلاف عقاید متداول، تحقق چنین تفکیک علاج‌ناپذیری به یاس منفعلانه یا خودکشی روشنفکرانه منتهی نمی‌شود. انسان با دریافت نهایت بی‌معنایی زندگی، برای وضوح بیشتر و زندگی کامل‌تر در جهت ضرورتی اخلاقی تلاش می‌کند، چون زندگی، در هز صورت، تنها واقعیت ملموس انسان است.

تاتر ابزورد / کلود شوماخر / علی‌اکبر علیزاد

۵ نظر:

Unknown گفت...

این مقاله در انتهای کتاب "در انتظار گودو" نوشته‌ی "ساموئل بکت" به ترجمه‌ی "علی‌اکبر علی‌زاد"، نشر "بیدگل" اومده.

سوسن جعفری گفت...

ها؟ باشه!

سوسن جعفری گفت...

ها؟ باشه!

humans_son گفت...

اين يارو،كامو كه گفتي كي هست؟

الهه گفت...

سلام
وبلاگت و مطالبت بی نظیر.خیلی خوشحالم که با وب شما اشنا شدم.
لینکتون کردم.شاد باشید.