کشور من تصویر یه پیرمردی رو داره که از صف پناهنده‌ها بیرون می‌آد و برای اینکه خستگیش رو در کنه روی علف‌ها دراز می‌کشه. روی علف‌هایی که توش یه مین ضد نفر خاک شده. کشور من شبیه اون مادریه که می‌بینه اونیفورم پسرش یه دگمه کم داره و با عجله دگمه رو می‌دوزه و بعدش پسرش رو خاک می‌کنه. کشور من تصویر یکی از رایج‌ترین فحش‌ها رو داره: ای لامصب بد مصب سگ مصب!
پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی / ماتئی ویسنی یک / تینوش نظم جو
۹ نظر:
من عاشق این نمایشنامه ام ...معرکه است....
تکراری.
پست تکراری نذارید لطفن
تکراری نیست! من که چیزی پیدا نکردم!
پست تکراریه. اگه از برچسب موجود ویسنی یک استفاده می‌کردید و برچسب جدید نمی‌ساختید میفهمیدید تکراریه
من که نتونستم پیدا کنم این پست تکراری رو. اگه میشه لینکش رو حداقل برای من بذارید چون از روی این لیبل هم نتونستم به جز همین پستی که گذاشتم چیزی پیدا کنم!
تگ ویسنی یک الان توی لیست دوتاست. بزرگتره از قبله
بعضی چیزا ارزش چندبار خوندنو دارن (گل)
.......در سرزمین گل و بلبل موهبتی ست زیستن وقتی واقعیت بودن تو را بپذیرند...
.
.
.خرگوش سفید را دنبال کن!
اين نقل قولت منو ياد دنياي اين روزام انداخت كه با فحش عجين شده. فحش ميدم تخليه ي رواني ميشم.
ارسال یک نظر