687

از این‌ها گذشته مستر بونز فقط یک سگ بود. از فرق سر تا نوک پا. نمونه بارزی بود از‌نژاد اسفل و حضور روح الهی در زندگی‌اش. این مهم‌ترین و اولین چیزی بود که در جسمش به چشم می‌آمد. همانطور که آدم بذله گویی، چهار پنج تابستان پیش در شیکاگو موضوع را اینطور برای ویلی تشریح کرد که: «داداش می‌خوای بدونی فلسفه زندگی یه سگ چیه؟ بهت می‌گم. فقط یه جمله است: اگه نمی‌تونی بخوریش یا ترتیبش رو بدی، بشاش روش.»

تیمبوکتو / پل استر