۱۳۸۹/۱۲/۰۷

697

هیچ‌چیز به اندازه‌ی غم مشترک آدم‌ها را به این سرعت و سهولت (گرچه اغلب به گونه‌ای کاذب و فریبنده) به هم نزدیک نمی‌کند. جوّ همدردی بی‌توقعانه انواع حالات بیم و احتیاط را از بین می‌برد، فرزانه و عامی، دانشمند و بی‌سواد به آسانی آن را درک می‌کنند و در حالی که ساده‌ترین وسیله‌ی نزدیک شدن آدم‌ها به یکدیگر است، فوق‌العاده کمیاب هم هست.

شوخی/ میلان کوندرا/ فروغ پوریاوری

۴ نظر:

یک معلم متفاوت گفت...

واقعا همینه. مردم با شادیهای هم دیگه اغلب از هم دور میشن و با غصه های مشترک به هم نزدیک. روزگار غریبی است!

طناز گفت...

آدرس ايميل نويسنده مورد نياز است....لطفن

ناشناس گفت...

آدرس ايميل نويسنده مورد نياز است....لطفن

صالع گفت...

وبلاگتون یک مجموعه به نظیره. بعضی از گزیده ها رو از کتاب هایی که می خونم می بینم دقیقا اون قسمت من رو هم تحت تاثیر قرار داده. اما همت شما رو نداشتم که بنویسمش. واقعا دستتون درد نکنه. من واقعا لذت می برم از سر زدن به اینجا.