۱۳۸۹/۱۲/۰۸

698

از موسیقی بد متنفر باشید، اما مبادا دست کمش بگیرید. از آنجا که موسیقی بد بسیار بیشتر از موسیقی خوب، آنهم با شوری بسیار بیشتر، نواخته و خوانده می‌شود و رفته رفته بسیار بیشتر از موسیقی خوب، آرزو‌ها و رویا‌ها و اشکهای آدمیان را در خود انباشته است. از همین رو باید محترمش بدارید. چه بسیار «انگشتر طلا» و «آه، همچنان خفته بمان» که صفحه‌های تصنیف یا نتشان را هر شب دستهای بسیار با لرزه ورق زده و یا زیبا‌ترین چشمان جهان را با اشکی تر کرده است که غبطه ناب‌ترین هنرمندان را به خاطر چنین ستایس غم آلود و لذتناکی بر می‌انگیزد. دفتری از ترانه‌های سبک که از بس به کار رفته پاره پوره شده است، باید چون گورستانی یا چون روستایی آدم را متاثر کند.

خوشی‌ها و روز‌ها / مارسل پروست / مهدی سحابی

۱ نظر:

صالع گفت...

منظور از موسیقی بد چیه اینجا. موسیقی مردمی؟ کوچه بازار؟ راک؟؟؟؟