۱۳۹۰/۰۱/۱۷

710

عشقی که سراسر اعتماد باشد، عشق حقیقی نیست، بیشتر شبیه بیمه‌نامه است یا بدتر از آن گواهی حسن رفتار و این در نهایت به بی‌خیالی می‌انجامد.

کنستانسیا/کارلوس فوئنتس/عبدالله کوثری

۴ نظر:

مهدی ملک زاده گفت...

باور می کنید؟!

ناشناس گفت...

نتیجه‌ی اخلاقی: عشق تا وقتی کمی تا قسمتی بی‌اعتمادی همراه نداشته باشد عشق پاک و حقیقی نیست!!!

جدن کسی هست که موافق باشد؟! /:)

Iranian idiot گفت...

آره سایه جان! جمعیت مردای با غیرت ایرانی!!

Iranian idiot گفت...

و البته زنان و دختران و کلا عیالات افراد مربوطه...

-------

به نظر من این می تونه درست باشه، بسته به نوع فکر و فرهنگ آدم و نوع جهان بینی اش.
اینکه یک چنین مزخرفاتی جز افکار "انتلکچوال" و کتاب خوان های یک ملت که از با کتاب بیگانه اند رو تشکیل بده، یک بدبختی به حساب میاد.
نه واقعا چه افکار پست و بیهوده ای ملت در قالب کتاب - با تمام آن حس های کاذب در مورد خود کتاب و کتابخوانی - به خورد خودشون میدن، واقعا جای تاسف داره!