چگونه ممکن است که آدم‌ها هنگام بحث فقط در پی پیروزی باشند و به حقیقت اعتنا نکنند؟ شوپنهاور می‌گوید: «به سادگی»؛ این «دنائت فطری بشری است.» این امر نتیجه‌ی «نخوت ذاتی» و این واقعیت است که مردم پیش از سخن گفتن، فکر نمی‌کنند بلکه پرحرف و فریبکارند - آنها به سرعت موضعی اختیار می‌کنند، و از آن پس، فارغ از درستی یا نادرستی آن موضع، صرفا به خاطر غرور و خودرأیی به آن می‌چسبند. نخوت همیشه بر حقیقت غلبه می‌کند.
هنر همیشه بر حق بودن / آرتور شوپنهاور / عرفان ثابتی
هنر همیشه بر حق بودن / آرتور شوپنهاور / عرفان ثابتی
۳ نظر:
تلاشم تو این زمینه برای خودم قابل قبول و نسبتا موفق بوده!
آفرین به من!!
سلام
میشه خواهش کنم در منبع ، شماره صفحات و همچنین نام انگلیسی اثر رو هم ذکر کنید.
من خیلی دنبال متن انگلیسی این بخش بودم اما خیلی دشوار است که بدون داشتن نام اصلی دقیقاً همین تیکه متن رو پیدا کرد
مثلاً همین کتابی که به "هنر همیشه بر حق بودن" ترجمه شده است، در انگلیسی به نام the art of controversy و یا هنر جدل کردن ترجمه شده است
«صاحبان اندیشه کمند؛ با این حال همه نظراتی خواهند داشت». -یادم رفت برای کی بود...
ارسال یک نظر