این شغل، یعنی دوچرخه‌سازی، از مشاغلی بود که تا آن زمان در تهران بی‌سابقه بود و مردم به آن‌هایی که که بر این مرکب سوار می‌شدند "بچه شیطان" و "تخم جن"هایی می‌گفتند که از طرف شیاطین و پریان کمک می‌شوند. چرا که به غیر ازین کسی نمی‌تواند روی دو چرخ حرکت بکند و دلیلشان هم این بود که مرکبی که اگر کسی آن را نگه ندارد خودش نمی‌تواند خودش را نگه دارد، چگونه می‌تواند یکی را هم بالای خود نشانیده و راه ببرد؟ مخصوصا این که با سرعت آدم دونده‌ای طی طریق می‌کرد و از هر طرف و هر سمت هم پیچ و خم می‌خورد. پس این نیست مگر اینکه این روروءک را جنیان ساخته و راکبین آن‌ها نیز بچه جن‌ها و بچه‌شیاطین‌ها می‌باشند. چنانکه اولین باری که این مرکب به تهران آورده شد و دو پسربچه‌ی انگلیسی در میدان مشق با شلوارک‌های کوتاه سوار شده، پیرها و سالمندانی که به تماشایشان رفتند بسم‌الله گویان و لاحول گویان و شگفت زده گویی به تماشای غول و آل و پریزاد رفته، بازمی‌گشتند و آمدن آن را یکی از علایم ظهور می‌خواندند.
طهران قدیم/ جعفر شهری
۲ نظر:
روستایی می روم و معلمی می کنم. خانه ی یکی از اهالی ساکنم و پیرمرد خانه که به زعم ما عمو نام دارد، وقتی داشتم با نوه اش از گالیله و چرخش زمین و این عجایب می گفتم:
عمو: یعنی شما می گی زمین می چرخه؟
من: بله.
عمو: نه نه نه!! صد الله اکبر!
من: ما که ندیدیم عمو! میگن :)
(نیم ساعت بعد)
عمو: نننننعع!! آآآسمااان می چرخه.
سلام. خوبین؟
مدتی ست من ویلاگ و نوشته های زیبای شما را دنیال می کنم.
از انجایی که دیدم در زمینه ی کتابخونی صاحب نظر هستید می خواستم ببینم نظرتون راجع به کتاب موخوره نوشته ی راضیه مهدی زاده چیه؟
من در سفری که اخیرا به ایران داشتم، کتاب را از نشر کتاب کوله پشتی(انقلاب- اول کارگر جنوبی-کوچه ی مهدی زاده- پلاک7) تهیه کردم که به نظرم سبک جدیدی داشت و در سبک داستان های مینی مال مطرح شده است.اما دوست دارم نظر ایرانیان کتابخوان را بدانم.
نکته ی دیگر این که به من اطلاع دادند با شماره تلفن021-66594810 به تمام ایران سفارش پستی این کتاب انجام می شود. آیا این امکان هم اکنون در ایران هست؟- به این دلیل که من سال هاست در کشور نیستم می پرسم.
به هرحال دوست داشتم نظر تخصصی شما رو هم بدونم.
ارسال یک نظر